Beeld & Concept

Periode: 2
Lerares: Karen Kiene
Cijfer: 7


Dit was het meest uitdagende vak. We zijn begonnen vanuit het onderbewuste. Knip woorden uit kranten, vorm zinnen, korte krachte zinnen maar geen onzin-zinnen. ga erbij brainstormen, maak schetsen, foto's, zoek beeldmateriaal, ideeen, ingevingen. Ik ben begonnen met het woord trash.. na een speurtocht door het woordenboek kwam hier krankzinnig uit en toen dacht ik aan mezelf. misschien denk je nu: sorry? en wie weet denk je: zie je nou wel. 

Goed, het werd een confronterende periode. mijn start was niet super, maar ik heb me enorm ontwikkeld. Even de uitleg: waarom krankzinnig = ik. Iedereen zal wel eens de gedachte hebben: wat ben ik stom, want ben ik lelijk, ik kan niks .. de een heeft dat meer als de ander. Nou, ik ben dus iemand die dat meer heeft. Het is ook een periode van pubertijd geweest denk ik, ik kan het nu namelijk allemaal stukken beter relativeren. Maar ik ging er zo eens over nadenken, en eigenlijk slaat het gewoon nergens op. Ik ben niet stom, het enige probleem in deze maatschappij is .. zodra je iets positiefs over jezelf zegt wordt dat al gauw bestraft met egoisme, suprioriteit en arrogantie. Ik ben toch ook niet stom? niemand is stom, toch? We hebben allemaal een gigantisch stickerboek in ons hoofd en we plakken maar stickers op iedereen. De uitspraak, het gaat niet om het uiterlijk klopt als een bus, maar het klopt ook als een bus dat je je oordeel voor een persoon klaar hebt binnen de eerste 20 seconden dat je diegene ziet. Dit oordeel kan natuurlijk altijd veranderen, dat zeg ik niet! Maar zo zijn wij mensen, en ik ook. Als ik iemand zie denk ik altijd iets, je denkt altijd iets, iedereen denkt atlijd iets, anders kan je niet functioneren en besta je dus niet en iedereen bestaat dus wat ik net typte is onwerkelijk.


ik heb al mijn gedachtes wat ik ooit heb gedacht wat ik nu nog wel eens denk, allemaal opgeschreven. tot mijn verbazing stond mijn A1 formaat vel zo vol. Omdat het wel moet blijven ontwikkelen, ben ik in de positieve kant gaan denken. ik heb 1 belangrijke zin mee gekregen: ik ben goed zoals ik ben.


We hebben de opdracht gekregen een brief te schrijven over je ideeen, je thema, je werk. Ik vond dit een prettige opdracht omdat je zo al je gedachtes ordent op papier, en uit het antwoord dat je krijgt weer nieuwe ideeen kan halen.

Vervolgens hebben we tekst moeten nemen uit die brief om daar beelden bij te maken. Dat was voor mij wel het startsein voor een proces dat echt ging lopen. In de eerste stap maakte ik nog wat missers maar door met de juiste keuzes verder gaan werken ging het ineens super hard en is er veel en divers werk uit gekomen. Ook was het werken met tekst (waar ik fotografie bij koos) ook een kleine bevestiging voor mijn keuze Grafisch ontwerpen. Ik merkte namelijk dat het vooral lukte bij tekst beelden te maken en ik ben naderhand ook constant terug gegrepen naar tekst. Ik heb tekst geprojecteerd, hierop volgend ben ik met een spiegel aan de slag gegaan (reflecteert jezelf/zelfbeeld) waaruit nieuwe interessante beelden kwamen. Ook hier heb ik gemerkt door gewoon met initiatief aan de gang te gaan, en hetgeen in je op komt uit te voeren een stap naar meer kan zijn.

Ik ben stug door gegaan met de tekst: ik ben goed zoals ik ben. Hier werd uit noodzaak van de lengte: Ik ben goed als ik, van gemaakt, waarna er na experimenteren 'ik als ik' uit kwam. Ik kreeg de opdracht hier nog zelfstandig een stap in te nemen. Omdat ik het absoluut niet wist ben ik mailtjes gaan sturen aan verschillende mensen die me van verschillende dingen kennen over wat voor persoon ik ben. Eenmaal de antwoorden was het natuurlijk allemaal erg leuk en lief, maar toen dacht ik: weetje .. wwaar ik ook ben, hoe ik er ook uit zie, ik ben gewoon ik, ik ben uniek en niet in een ding vatbaar! en dit heb ik samengevat in 2 verschillende filmpjes en foto's .







Ik heb me enorm ontwikkeld, ben erg gegroeid. wel is belangrijk dat ik moet oppassen met onderwerpen met zo'n persoonlijk karakter. persoonlijk is nooit verkeerd maar het moet niet te intiem, te heftig worden, want dan kan het zijn dat men je niet meer serieus ziet. ook moet het geen therapie worden, en natuurlijk zal ik niet elke opdracht persoonlijk aan kunnen pakken, vooral niet als deze van buitenaf gaan komen zoals bij grafisch ontwerpers.

uitgelicht: