vrijdag 8 januari 2010

Serieel Beeld

Periode: 2
Leraar: Andries Meijsen
Cijfer: 6


Aan de hand van een ansichtkaart (gekocht of gekregen) en een gekozen foto moesten we een verhaal of een thema voor een filmpje gaan bedenken. Het stond sowieso vast dat we een filmpje zouden maken.
Op mijn ansichtkaart was de kerktoren van Gilze te zien, en de foto die ik had gekozen was de foto van mij en mijn vriend voor de Eifeltoren. Tijdens de les kwam al ter sprake dat het opmerkelijk was dat ik 2x voor iets met een enorm gebouw/toren had gekozen.


Ik heb last van hoogtevrees maar deze torens brengen ook iets anders met zich mee. Als ik mij bovenin bevind, zo hoog mogelijk en je strekt je uit .. wat is er dan om je heen. niks. of lucht. of is lucht niks. je bent weg. ben je gevlucht. of zoek je rust. weg naar een plek waar even niets je afleidt.


Dit haalde een jeugdherinnering bij mij naar boven. Een schommel, en ik, zo hoog mogelijk alsof ik vroeg om niks vroeg om even weg even mijn ogen sluiten en je voelt de wind langs je oren suizen zo hoog mogelijk je strekt je benen uit je tenen tot in het topje want je kan even je ogen sluiten en wanneer je wegzinkt jezelf mee laten voeren met de wind.


Goed, mijn thema was dus geboren. Ik heb geprobeerd er meerdere fragmenten bij te bedenken, namelijk het ronddraaien over een grasveld met je bloten voeten, de natuur voelen zoals hij voelt, wegrennen van alles hier. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om alleen bij de schommel te blijven. Het nadelige was dat mijn beeld een fijn gevoel moet oproepen maar doordat het herfst was, bleven de beelden altijd triest.





Oplossing: wat doe ik dan om even weg te zijn. Natuurlijk slapen! lekker onder de dekens. niets is zo fijn als in dromenland zijn. Ik heb geprobeerd om er een verhaaltje van te maken, er moet een aanleiding zijn waarom je zo graag even weg wilt zijn. Je krijgt bijvoorbeeld slecht nieuws te horen. Helaas was ik te perfectionistisch, te resultaatgericht, te veel in een filmpje gepropt en als laatste opdracht kreeg ik mee me te richten op 1 ding. Ik heb gekozen om het stukje waarin je het slechte nieuws krijgt uit te werken.





Bij de beoordelingen bleek weer pijnlijk dat ik er veel moeite mee had. De regels die bij het maken van een scene horen, kwamen bij mij niet naar buiten. Helaas.
Belangrijkste kritiek: geen gevoel voor serie's beelden, wel gevoel voor beeld! en dus een 6 omdat ik wel enorm oefenbereid ben en het wel heb geprobeerd.





een poging hoeft niet altijd te slagen =)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten